در حال حاضر، ما قصد داریم در مورد هفت نژاد مختلف سگ که دم ندارند صحبت کنیم. ما قرار نیست نژادهای سگی مانند روتوایلر را پوشش دهیم که دم لنگر دارد، فقط سگ هایی است که بدون دم متولد می شوند. داک کردن فرآیند برداشتن دم سگ است. به طور سنتی، از داک برای افزایش چابکی سگ استفاده می شد، اما امروزه بیشتر برای زیبایی شناسی است. بسیاری از سگ ها با دم شروع کردند، اما آنها را از طریق پروسه پرورش انتخابی به جای لنگر انداختن از دست دادند، روندی که هنوز ادامه دارد.
به خواندن ادامه دهید تا همه چیز را در مورد هفت نژاد سگ های شناخته شده در حال حاضر که دم ندارند بیاموزید.
1. سگ گاو دم استامپی استرالیایی
اعتبار تصویر: وندی هاجز، ویکی مدیا
را دم استامپی استرالیایی سگ گاوهمچنین به عنوان شناخته شده است هیلر . این یکی از بستگان نزدیک کوئینزلند هیلر است که دارای دم است. هر دو سگ در استرالیا برای گله کردن گاو در دهه 1830 پرورش داده شدند. این سگ بدون دم دارای تناسب طبیعی و گوش های نوک تیز است. کت متراکم و کوتاه و قرمز یا آبی خالدار است.
کفش های پاشنه دار هوشیار هستند و به صاحب خود پاسخ می دهند در حالی که در اطراف غریبه ها محفوظ هستند. این سگ ها در طول زندگی خود نیاز به معاشرت اولیه با مردم و سطح بالایی از فعالیت دارند. آنها به عنوان سگ های مطیع شناخته می شوند که عاشق فریزبی، ردیابی ، و گله داری.
2. بوستون تریر
اعتبار تصویر: سدریک فلوریان، ویکی مدیا
ملقب به نجیب زاده آمریکایی،بوستون تریرسگ کوچکی با گوش های نوک تیز و راست است. بوستون تریر یکی از معدود نژادهای سگ آمریکایی است و اولین سگ غیر ورزشی آمریکایی است. این سگ ها می توانند تا 25 پوند وزن داشته باشند و کت سیاه و سفید آنها شبیه تاکسیدو است.
بوستون تریر هستندپر انرژی، دوستانه، و به راحتی آموزش دیده است. آنها از صاحبان خود محافظت می کنند و پوشش آنها به نگهداری بسیار کمی نیاز دارد. اگر این سگ ها زود آموزش داده شوند، زیاد پارس نمی کنند و با کودکان و حیوانات دیگر رفتار دوستانه ای دارند. رفتار آنها برای آپارتمان ها و به عنوان سگ های درمانی مناسب است.
3. Braque du Bourbonnais
اعتبار تصویر: MJ Klaver، Flickr
راBraque du Bourbonnaisنژادی از سگ های پرنده است که به عنوان سگ های تفنگدار نیز شناخته می شوند. این نژاد نوعی سگ پرنده اشاره گر است که به دوره رنسانس باز می گردد. سگهای Braque du Bourbonnais در بیشتر 100 سال گذشته در آستانه انقراض بوده‌اند و خطی که اکنون وجود دارد در دهه 1970 شروع شد. اکنون اعداد برای این نژاد شروع به سالم شدن می کنند.
Braque du Bourbonnais دارای سر گرد با گوش های فلاپی است. آنها یا کت جگری دارند که سفید با لکه های سیاه است یا کت هلویی که رنگ نارنجی مایل به زرد است. آنها خلق و خوی خوبی دارند اما پرورش یافته هستند برای شکار و انرژی زیادی دارند این سگ ها به هر کجا که می روند تاخت می زنند و با اقتدار اشاره می کنند.
4. بریتانی اسپانیل
اعتبار تصویر: بریتنی آمریکایی در کنار فرعون هاند، ویکی‌مدیا
رابریتانی اسپانیلسگ پرنده دیگری مانند Braque du Bourbonnais است. نام این سگ اسپانیال است، اما بیشتر شبیه سگ اشاره گر عمل می کند و می تواند تمام پرندگان و حتی حیوانات زمینی را تا اندازه یک خرگوش نشانه گیری، بازیابی و شستشو دهد و به همین دلیل، از سال 1982، بریتنی دیگر وجود ندارد. طولانی تر به نام اسپانیل.
این سگ نام خود را از بریتانی فرانسه گرفته است. این سگی با جثه متوسط با گوش‌های فلاپی است و کت آن معمولاً نارنجی و سفید یا جگری و سفید است. اینها سگ های طبیعت دوستانه ای هستند که آموزش آنها آسان است. آنها همراهان خوبی هستند، اما بسیار پرانرژی هستند و به مقدار زیادی نیاز دارندورزش شدید روزانه.
5. بولداگ انگلیسی
اعتبار تصویر: PickPik
را بولداگ انگلیسی بولداگ بریتانیایی نیز نامیده می شود یا بولداگ یک سگ عضلانی و با جثه متوسط است که تقریباً 500 سال از عمر آن می گذرد. در اصل این سگ قد بلندتر و خلق و خوی پست تری نسبت به الان داشت. بولداگ انگلیسی یک نژاد خونی است که در ابتدا برای گرفتن و نگه داشتن پوزه گاو نر روی زمین ایجاد شد. با گذشت زمان، بولداگ ها از فعالیت در ورزش دست کشیدند و به یک سگ نمایشی و یک حیوان خانگی تبدیل شدند. نسخه سگ نمایشی و حیوان خانگی کوتاه‌تر است، سر بزرگ‌تر و حالت دوستانه‌تری دارد.
بولداگ های انگلیسی حدود 50 پوند وزن دارند و دارای یککت کوتاه براقآنها دارای سر قابل توجهی با چین های ضخیم پوست در اطراف صورت هستند که آویزان هستند. آنها دندان های نوک تیز و فک رو به بالا دارند. آنها رفتاری منفعل و باوقار دارند و پیوندهای محکمی با کودکان ایجاد می کنند. آنها نیازی به ورزش زیاد ندارند، اما به دلیل مجرای بینی کوچکشان مستعد مشکلات تنفسی هستند.
6. بولداگ فرانسوی
اعتبار تصویر: آرتور مالینوفسکی، ویکی‌مدیا کامانز
رابولداگ فرانسویکوچک استسگی که ترکیبی استاز بولداگ انگلیسی و یک تریر فرانسوی. بولداگ فرانسوی برای همراهی بدون استفاده در ورزش پرورش داده شده است. سگی است عضلانی با یککت گشاد و چروک. آنها نیاز به همراهی مداوم دارند و اغلب از اضطراب جدایی رنج می برند. آنها به ورزش زیادی نیاز ندارند و دلقک های دنیای سگ ها به حساب می آیند. صبور هستند،محبت آمیز، و به ندرت پارس می کند.
بولداگ فرانسوی به دلیل جثه کوچکش مستعد مشکلات متعددی برای سلامتی است. پشت آنها فشرده شده است که می تواند منجر به درد شود. حفره های سینوس ریز و یک پوشش تنها تنظیم دمای بدن را برای این نژاد بسیار سخت می کند. آلرژی باعث می شود که آنها به طور مکرر تب یونجه بگیرند و همچنین می توانند منجر به تب یونجه شوند اگزما روی پوست .
7. پمبروک ولش کورگی
اعتبار تصویر: Pmuths1956، Wikimedia
پمبروک ولش کورگی یک سگ گله گاو کوتوله از پمبروکشر، ولز است. این سگ یکی از کوچکترین سگهای گله در جهان است که مدتها مورد علاقه خانواده سلطنتی بریتانیا بوده است. راپمبروک ولز کورگیدارای گوش های راست و سر از نوع روباهی است. آنها اغلب حدود 25 پوند وزن دارند.
پمبروک ولش کورگی به طور گسترده ای ریزش می کند و در نتیجه کوتولگی خود دارای مشکلات سلامتی متعددی از جمله مشکلات لگن و چشم است. آنها همچنین مستعد چاقی هستند. کورگی ها حیواناتی مطیع هستند که به دلیل هوش و ذکاوت خود شناخته می شوند. آنها انرژی زیادی دارند و همراهان فوق العاده ای هستند.
نتیجه
چند نژاد دیگر از سگ ها وجود دارند که مانند پمبروک ولش کورگی به طور طبیعی دارای دم هستند، اما پرورش انتخابی آنها را از بین می برد. دم ، بنابراین نیازی به اتصال نیست. این سگ ها شامل تریر برزیلی،سگ گله کرواتیو Schnauzer مینیاتوری. در آینده، ممکن است این سگ ها را به عنوان نژادهایی که دم ندارند نیز مشاهده کنیم.
امیدواریم که خواندن این اطلاعات برای شما آموزنده و سرگرم کننده بوده باشد. اگر چیز جدیدی یاد گرفته‌اید، لطفاً این نژادهای سگ را که دم ندارند در فیس‌بوک و توییتر به اشتراک بگذارید.
اعتبار تصویر ویژه: آندریاس شلاگات، ویکی‌مدیا کامانز
فهرست
