هیچ چیز به اندازه دیدن سگی که به تازگی به فرزندخواندگی گرفته شده است از یک پناهگاه خارج می شود و خانواده جدیدشان را در کنار خود می بینید، لذت بخش نیست. به نظر میرسد این سگها از این واقعیت قدردانی میکنند که زندگی تازهای دارند، و این نشان میدهد - دمهایشان احتمالاً نمیتوانست سختتر تکان دهد.
اما در مورد بقیه سگ هایی که رها می شوند چطور؟ چه اتفاقی برای کسانی می افتد که هرگز خانه ای برای همیشه پیدا نمی کنند؟
ما شما را در مورد اتفاقاتی که برای این توله سگ های بیچاره می افتد راهنمایی می کنیم، اما مراقب باشید: این مقاله خوشحال کننده ای نیست، بنابراین ممکن است بخواهید برخی از دستمال کاغذی ها را در دسترس داشته باشید.
اکثر پناهگاه ها نمی توانند از بردن یک حیوان امتناع کنند
اگر میخواهید سگی را در اکثر پناهگاهها رها کنید، آنها آن را میبرند - چون مجبورند. بسیاری بدون توجه به دلیل ارائه شده (یا عدم وجود آن) برای رها کردن سگ، مجاز به امتناع از هرگونه رهاسازی نیستند.
در نتیجه، بسیاری از پناهگاه ها به آبشش ها پر می شوند. هنگامی که تمام تسلیم شدن مالک را با ولگردهایی که کنترل حیوانات در اختیار دارد ترکیب کنید، پناهگاهی خواهید داشت که تعداد سگها بیشتر از مکانهایی برای اسکان آنها باشد.
آنها باید به نحوی آنها را پاک کنند، که امیدواریم به معنای پذیرش آنها در خانواده ای دوست داشتنی باشد. با این حال، همیشه اینطور نیست.
جایگزین این است کهکشتن حیوان،و این کاری است که بسیاری از پناهگاه ها با سرعت بسیار بالایی انجام می دهند.
اعتبار: VILevi، Shutterstock
سگ در پناهگاه چه نوع شانسی دارد؟
هر سگی که در یک پناهگاه باشد با احتمال طولانی به فرزندخواندگی مواجه است. طبق ASPCA سالانه 6.5 میلیون حیوان خانگی وارد پناهگاه می شوند و تنها 3.2 میلیون از آنها خارج می شوند.
همه آنها با شانس یکسانی روبرو نیستند. توله سگ ها بیشترین شانس را برای ترک دارند، در حالی که سگ های سالخورده چشم انداز بسیار بدتری دارند.
همچنین، نژاد اهمیت دارد - سگ های چیهواهوا و پیت بول سخت ترین زمان را برای فرزندخواندگی دارند (حتی اگر اغلب پناهگاه ها هستند. نژادها را اشتباه دسته بندی کنید ). رنگ نیز میتواند نقش داشته باشد، زیرا حیوانات خانگی سیاهپوست 50 درصد کمتر احتمال دارد که به فرزندی پذیرفته شوند.
بعید است حیواناتی که آسیب یا بیماری قابل مشاهده ای دارند خانه ای پیدا کنند. اکثر صاحبان بالقوه به سادگی حاضر نیستند سگی را که می تواند در صورت حساب های دامپزشکی ثروتمند شود، شانس بیاورند.
آیا این مهم است که سگ چقدر خوش رفتار باشد؟
نه واقعا. به هر حال، بیشتر سگها شیرین هستند، بنابراین وقتی کل پناهگاه تا لبه پر میشود، دلیل کافی برای نجات آنها نیست.
گاهی اوقات یک داوطلب یا کارگر دیگر پناهگاه به یک حیوان خاص وابسته می شود. سپس ممکن است سعی کنند مردم را تشویق کنند که آن را بپذیرند، یا حتی خودشان آن را به خانه بیاورند. این یک استثنا است، اما نه یک قاعده.
همچنین لازم به ذکر است که سگ داده می شود تست های مزاج هنگامی که آنها به پناهگاه می رسند، و هر حیوانی که علائم پرخاشگری را نشان می دهد، اغلب بدون اینکه فرصتی برای یافتن خانه به او داده شود، معدوم می شود. اگر به سگ اجازه زندگی داده شود، پناهگاه به احتمال زیاد فقط به یک گروه نجات اجازه میدهد تا آن را بپذیرد.
با این حال، این آزمایشهای خلقی اغلب شتابزده و ابتدایی هستند، و پناهگاه مکانی وحشتناک برای سگها است، بنابراین بسیاری ممکن است نشان دهند.پرخاشگری غیر مشخصدر حین ارزیابی
اعتبار: marcinm111، Shutterstock
یک سگ چقدر باید خانه پیدا کند؟
این بستگی به شلوغی پناهگاه دارد. اگر جا وجود داشته باشد، بسیاری از پناهگاهها تا زمانی که بتوانند سگها را در خود جای میدهند و به آنها هر فرصتی را میدهند تا خانوادهای دوست داشتنی پیدا کنند. اگرچه در بیشتر پناهگاه ها به ندرت فضای زیادی وجود دارد.
اگر پناهگاه با حداکثر ظرفیت باشد، سگ اصلاً فرصت زیادی نخواهد داشت. اکثر پناهگاه ها متعهد می شوند که سگ را به مدت پنج روز نگه دارند. فراتر از آن، این یک بازی بیهوده است.
به ولگردها به هیچ وجه وقت اضافی داده نمی شود، در حالی که سگ هایی که خانواده دارند بیشتر عمر می کنند زیرا پناهگاه سعی می کند صاحبان آنها را ردیابی کند.
اگر مقدار زیادی ازمردم برای پذیرش ابراز علاقه کرده اندیک سگ خاص، احتمالا مدت بیشتری در اطراف نگهداری می شود. به تولههایی که در آزمون خلق و خوی نمره بالاتری میگیرند، ممکن است کمی زمان اضافی نیز داده شود.
با این حال، در یک نقطه، هر سگی باید برود، به هر طریقی.
اعتبار: hedgehog94، Shutterstock
چه اتفاقی می افتد زمانی که یک سگ کشته می شود؟
هنگامی که زمان سگ تمام می شود، آنها را از لانه خود به اتاق اتانیز هدایت می کنند. به محض رسیدن به آنجا، تکنسین های اتانیزاسیون مقداری از مواد شیمیایی کشنده را به پای آنها تزریق می کنند. چند لحظه طول می کشد تا مواد شیمیایی اثر کنند و سپس سگ از بین می رود.
در مورد پناهگاه های بدون کشتار چطور؟
برخی از پناهگاهها سیاستهای عدم کشتار دارند، به این معنی که سگها را بههیچوجه غیر از دلایل پزشکی معدوم نمیکنند. در حالی که بدیهی است که این امر نسبت به پناهگاههای پرتلفات مطلوبتر است، اما آنقدر که فکر میکنید مشکل را حل نمیکند.
مشکل فضاست. پناهگاههای بدون کشتار به همان سرعتی که پناهگاههای پرتلفات پر میشوند پر میشوند - اغلب حتی سریعتر، زیرا تنها با پذیرش سگها میتوانند از شر آنها خلاص شوند.
بنابراین، چه اتفاقی میافتد وقتی یک پناهگاه بدون کشتار از اتاق خارج شود؟ در حالی که درست است که آنها هیچ سگی را معدوم نمیکنند، اما از پذیرش حیوانات جدید خودداری میکنند. آنهایی را که آنها رد می کنند اغلب برای کشتن پناهگاه ها حمل می شوند. با این حال، برخی از پناهگاه های بدون کشتار سعی می کنند قبل از فرستادن سگ به یک پناهگاه سنتی، امکانات غیرقابل کشتن دیگری را پیدا کنند که جا داشته باشد.
این منجر به بحث شدید بین بسیاری از حامیان حقوق حیوانات شده است، که برخی از آنها ادعا می کنند تا زمانی که همه پناهگاه ها بدون کشتار نباشند، هیچ یک از آنها نباید کشته شوند. این به این دلیل است که بسیاری از مردم ترجیح می دهند از پناهگاه های بدون کشتار استفاده کنند و سگ ها را در پناهگاه های سنتی رها کنند تا بمیرند.
آیا راهی برای حل مشکل وجود دارد؟
بهترین راه برای پایان دادن به استفاده از پناهگاه های کشتار، کاهش جمعیت حیوانات ولگرد و ناخواسته است. این به طور کلی به این معنی استعقیم سازیوعقیم سازیتا آنجا که ممکن است تعداد سگها وجود داشته باشد، و برنامههای زیادی در حال حاضر در دست اجرا هستند که هدفشان این است.
راه دیگری برای کاهش تعداد حیوانات معدوم شده این است که اطمینان حاصل شود که هر حیوان خانگی گمشده با صاحبان خود متحد می شود. ریزتراشه یک راه عالی برای اطمینان از تماس با خانواده های مناسب قبل از اینکه خیلی دیر شود است.
مجریان قانون روی از بین بردن کارخانه های توله سگ و حلقه های مبارزه با سگ ها نیز تمرکز می کنند، زیرا این ها اغلب منشاء سگ های ولگرد هستند. هر زمان که سگی ارزش خود را برای کسانی که این عملیات را انجام می دهند از دست می دهد، آنها اغلب آنها را شل می کنند و آنها را به مشکل پناهگاه تبدیل می کنند.
فراتر از آن، تشویق مردم به پذیرش سگ از پناهگاه ها به جای خرید از پرورش دهندگان است. هر سگی که به فرزندی قبول میشود، جان دو نفر را نجات میدهد: یکی از حیواناتی که به فرزندی گرفته میشوند و دیگری جان سگی که میتواند جای او را در پناهگاه بگیرد.
این خیلی ناراحت کننده است، آیا خبر خوبی وجود دارد؟
آره! تعداد حیوانات خانگی معدوم شده است به طور چشمگیری کاهش یافت در سالهای اخیر.
در دهه گذشته، تعداد حیوانات معدوم شده از 2.6 میلیون در سال به 1.5 میلیون کاهش یافته است. این هنوز مقدار زیادی است، اما به این معنی است که سالانه بیش از یک میلیون حیوان در امان میمانند.
همچنین،فرزندخواندگی نیز افزایش یافته است، از 2.7 میلیون به 3.2 میلیون رسید. این نیم میلیون حیوان خانگی است که به جای اینکه در پناهگاه ها بسر برند، خانه ای برای همیشه پیدا کرده اند.
حتی بهتر از آن، بسیاری از ایالت ها و شهرداری ها هستند نشان دادن تعهد برای انتقال به پناهگاه های بدون کشتار در آینده. امیدواریم ترکیبی از آموزش بهبودیافته، شیوههای عقیمسازی جامعتر و پناهگاه بدون کشتار به این معنا باشد که در سالهای آینده عملاً هیچ حیوان خانگی معدوم نخواهد شد.
بپذیرید، خرید نکنید
اگر آگاهی از اتفاقاتی که برای سگهای فرزندخوانده میافتد باعث افسردگی شما شده است، باید متعهد شویدپذیرش حیوان خانگی بعدی شمااز یک پناهگاه و دوستان و خانواده خود را تشویق به انجام همین کار کنید. اگر مسیر فرزندخواندگی را انتخاب کردید،در اینجا چند سوال برای بررسی وجود دارد.
بیشتر سگهایی که در پناهگاهها هستند به خوبی همتایان اصیل خود هستند و کمی ارزانتر هستند. بعلاوه، می توانید مطمئن باشید که پول شما به جای کمک به یک کارخانه توله سگ برای ادامه کار، از سگ های دیگر حمایت می کند.
با این حال، بیشتر از همه، با فرزندخواندگی، می توانید رویای یک سگ فقیر را محقق کنید.
اعتبار تصویر ویژه: tonyfortku، Pixabay
فهرست
- اکثر پناهگاه ها نمی توانند از بردن یک حیوان امتناع کنند
- سگ در پناهگاه چه نوع شانسی دارد؟
- آیا این مهم است که سگ چقدر خوش رفتار باشد؟
- یک سگ چقدر باید خانه پیدا کند؟
- چه اتفاقی می افتد زمانی که یک سگ کشته می شود؟
- در مورد پناهگاه های بدون کشتار چطور؟
- آیا راهی برای حل مشکل وجود دارد؟
- این خیلی ناراحت کننده است، آیا خبر خوبی وجود دارد؟
- بپذیرید، خرید نکنید