تعداد کمی از حیوانات به اندازه پیت بول ها دچار سوء تفاهم می شوند. به نظر می رسد هر بار که یک حمله سگ خبر می دهد، بلافاصله یک پیت بول سرزنش می شود. آنها به طرز باورنکردنی مورد اهانت قرار گرفته اند و بسیاری از مردم خواستار ممنوعیت مستقیم آنها هستند.
اما اگر زمانی از مردم بخواهید تعریف می کند یک پیت بول، از پاسخ هایی که می گیرید شگفت زده خواهید شد. بیشتر مردم نمی دانند که پیت بول واقعا چیست و همه نژادها را در یک دسته پیتبول قرار می دهند.
یکی از نژادهایی که بیشتر با پیت بول اشتباه می شود، بولداگ آمریکایی است. در حالی که آنها برخی از شباهت های سطحی را با پیت بول ها دارند، را بولداگ آمریکایی یک نژاد کاملا متفاوت است . در زیر، ما به طور خلاصه برخی از تفاوتهای مهم بین این دو سگ را شرح میدهیم، تا در نهایت بتوانید آنها را از هم جدا کنید - و بهتر از آن، شاید در این راه به افراد دیگری آموزش دهید.
تفاوت های بصری
سمت چپ: Creative Commons، Peakpx | سمت راست: PawsitivelySpoiled5، Pixabay
مروری سریع
هریر و بیگل شباهت های زیادی دارند، اما مجموعه ای از ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. بیایید آن را تجزیه کنیم.
بولداگ آمریکایی- قد متوسط (بزرگسال) : 26 اینچ
- وزن متوسط (بزرگسال) : 110 پوند
- طول عمر : 10-16 سال
- ورزش: نیازهای بالا
- نیازهای آراستگی : کم
- دوستی خانوادگی : آره
- سگ پسند : گاهی نیاز به اجتماعی شدن دارد
- آموزش پذیری : سخت و ضروری
- قد متوسط (بزرگسال) : 17-21 اینچ
- وزن متوسط (بزرگسال) : 30-60 پوند
- طول عمر : 12-14 سال
- ورزش: نیازهای بالا
- نیازهای آراستگی : در حد متوسط
- دوستی خانوادگی : آره
- سگ پسند : مستعد پرخاشگری
- آموزش پذیری : سخت و ضروری
بولداگ های آمریکایی
اعتبار تصویر ویژه: Pickpik
خاستگاه و تاریخچه نژاد
همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، بولداگ های آمریکایی از نسل پسرعموهایشان هستند ، بولداگ انگلیسی. مهاجران از انگلستان آن سگ ها را به ایالات متحده آوردند، جایی که آنها سپس برای سگ های مزرعه کار تربیت شدند. این امر مستلزم بزرگتر کردن آنها، با پوزههای بلندتر بود که باعث میشد بتوانند یک روز کاری کامل به گلهداری گاو و دور کردن خوکهای وحشی بپردازند.
همانطور که تعداد کمتری از آمریکاییها برای امرار معاش کشاورزی میکردند (و بیشتر به سگهای کار دیگر مانند سگهای گاو استرالیایی و مرزی برای نگهداری از دامهای خود روی آوردند)، محبوبیت بولداگ آمریکایی کم شد. این نژاد در اواسط دهه 20 تقریباً منقرض شدهفتمقرن ، اما تلاش چند پرورش دهنده فداکار آنها را از لبه پرتگاه بازگرداند.
بولداگ آمریکایی یک
اندازه
اگر یک بولداگ آمریکایی را با یک پیت بول تریر آمریکایی مقایسه می کنید، تفاوت اندازه احتمالاً اولین چیزی است که متوجه خواهید شد . بولداگ های آمریکایی بسیار بزرگتر هستند و می توانند تا 120 پوند وزن داشته باشند. آنها اغلب سفید با تکههای سیاه، قرمز، بریندل یا قهوهای هستند، در حالی که پیتها رنگهای متنوعی دارند.
دلیل اینکه آنها اغلب برای یکدیگر گیج می شوند این است که آنها چند شباهت سطحی دارند. هر دو سر پهن و آرواره های قدرتمندی دارند و سینه های پهن که آنها را قادر می سازد تا چهره ای برجسته را برش دهند.
شخصیت بولداگ
با این حال، اگر ظاهر فیزیکی آنها را نادیده بگیرید، تشخیص این دو نژاد از هم برایتان سخت است، زیرا از نظر خلق و خوی بسیار شبیه هم هستند . هر دوی آنها دوستانه و وفادار هستند، هر دو با بچه ها خوب رفتار می کنند، و هر دو بسیار فعال هستند و نیاز به ورزش و تحریک کافی دارند.
یکی از برجسته ترین تفاوت های آنها در توانایی آنها برای تحمل حیوانات دیگر است. بولداگهای آمریکایی معمولاً با حیوانات خانگی دیگر بهتر عمل میکنند (اگرچه ممکن است سعی کنند آنها را گله کنند)، اما هنوز هم به عنوان تولهسگ نیاز به اجتماعی شدن دارند تا اطمینان حاصل کنند که هیچ حادثه غم انگیزی رخ نمیدهد.
سلامت و طول عمر
بولداگ های آمریکایی نیز مشخصات سلامتی بسیار مشابهی دارند. آنها همچنین مستعد ابتلا به دیسپلازی مفصل ران و آب مروارید هستند، اگرچه به احتمال زیاد از آلرژی های پوستی رنج نمی برند. آنها معمولاً بین 10 تا 16 سال زندگی می کنند.
طرفداران- دوستانه و وفادار
- از نظر فیزیکی به اندازه کافی جذاب است که بتواند یک سگ نگهبان خوب بسازد
- به راحتی اصلاح می شود
- باهوش بالا
- برای خانواده های فعال خوب است
- به خوبی به تمرین بروید
- مستعد ابتلا به برخی از مشکلات سلامتی است
- نیاز به یک مربی ماهر
- نیاز به ورزش زیاد
- می تواند جنجال و مخرب باشد، به خصوص در جوانی
- بسیار گازدار و آب دهان زیاد
پیت بول
اعتبار: Beverly Lussier | پیکسابای
مشکل تعریف پیت بول اینجاست: به نظر می رسد تعداد کمی از مردم در مورد چیستی پیت بول موافق باشند.
یک نژاد متمایز به نام آمریکن پیت بول تریر وجود دارد، اما نژادهای دیگری مانند تریر آمریکایی استافوردشایر و بول تریر استافوردشایر اغلب در دسته پیت بول قرار می گیرند. وقتی کسی میگوید که میگوید پیتبول، میتواند به هر یک از این نژادها، یا شاید حتی یک نوع سگ کاملاً متفاوت باشد.
خاستگاه و تاریخچه نژاد
این نژاد در شرایط بسیار ناگوار ایجاد شد. آنها در ابتدا برای ورزش های وحشتناک طعمه گذاری خرس و گاو نر پرورش داده شدند، و زمانی که این ورزش ها غیرقانونی و ناپدید شدند، به طور سنتی برای سگ جنگی نگهداری می شدند. ما دوست داریم بگوییم که جنگ سگ ها نیز وجود نداشته است، اما متأسفانه، به نظر می رسد پایانی برای ظلم برخی افراد به حیوانات وجود ندارد.
در واقع، عناصر جنایتکار مدتهاست که شیفته پیتبولها بودهاند. آنها از آنها برای نگهبانی از خانه های مواد مخدر و خرده فروشی ها استفاده می کنند، یا به سادگی آنها را به نظاره کنندگان و مجریان قانون می رسانند.
در سمت آفتابیتر دفتر کل، کشاورزان و دامداران نیز از آنها به عنوان سگهای کار برای کمک به جمعآوری گاوهای ولگرد استفاده میکنند. مجری قانون نیز به استفاده از آنها پرداخته است، و آنها گاهی اوقات به عنوان سگ های درمانی استفاده می شوند (البته به این واقعیت اشاره نکنیم که آنها هستند. خارق العاده برای پاک کردن بستنی از دهان).
اندازه
پیت بول تریرهای واقعی آمریکایی سگ هایی با جثه متوسط هستند که بین 30 تا 60 پوند وزن دارند. آنها دارای کت های کوتاه و براق در رنگ ها و طرح های مختلف هستند و دم آنها ضخیم و مخروطی است.
این سر آنها است که معمولا آنها را برجسته می کند . آنها سرهای بزرگ و بلوکی دارند و گوش های متوسطی دارند که می ایستند و می چرخند، اگرچه اغلب بریده می شوند. آنها همچنین دارای چشم های بسیار رسا و بادامی شکل هستند.
سلامت و طول عمر
اینها سگهای قوی و عضلانی هستند، اما علیرغم ظاهر گاومیش، هنوز مستعد ابتلا به چند مشکل جدی سلامتی هستند. برجسته ترین آنها دیسپلازی مفصل ران است، اما معمولاً به آب مروارید، بیماری قلبی و آلرژی و تحریکات پوستی نیز مبتلا می شوند.
طول عمر معمولی آنها 12 تا 14 سال است، بنابراین اگر حیوان خانگی خود را به فرزندی قبول کنید باید زمان مناسبی را با حیوان خانگی خود داشته باشید. آنها نیاز به ورزش منظم دارند از آنجایی که آنها یک نژاد فعال و پرانرژی هستند و طعمه بسیار زیاد آنها ممکن است آنها را برای خانه هایی با گربه ها و سایر حیوانات خانگی کوچک نامناسب کند.
عکس لوکاس لودویگ در Unsplash
شخصیت پیتبول
همه اینها یکی از داغ ترین موضوعات مربوط به پیتبول ها را زیر سوال می برد: خلق و خوی آنها. در حالی که منتقدان می گویند که آنها حیواناتی بسیار تهاجمی هستند که فقط منتظر فرصت مناسب برای بالستیک شدن هستند، شواهد کمی برای حمایت از این موضوع وجود دارد . بیشتر سگهای تهاجمی در شرایطی قرار گرفتند که برای آنها آموزش ندیده بودند.
در عوض، بیشتر پیتبولها موجوداتی کنجکاو و بازیگوش هستند که میتوانند به شدت به انسانهای همراه خود وفادار باشند. چیزی که بدون شک برای همه جنایتکاران و افراد پست در آنجا شوک خواهد بود، پیت بول ها در واقع سگ های نگهبان خوبی نیستند ، زیرا علاقه زیادی به دوستی با غریبه ها دارند.
آنها به خصوص با کودکان رفتار خوبی دارند و در واقع زمانی به آنها سگ دایه می گفتند. با این حال، اگر می خواهید آنها را در کنار بچه ها داشته باشید،هم سگ و هم بچه ها باید به خوبی آموزش ببینندd (به شما بستگی دارد که آیا می خواهید بچه را در بند نگه دارید یا خیر).
بزرگترین ضعف آشکار آنها در بخش خلق و خوی نحوه برخورد آنها با سایر سگ ها است. آنها مستعد پرخاشگری نسبت به سگ های دیگر هستند مگر اینکه آنها به درستی آموزش دیده و اجتماعی شده باشند، بنابراین اگر قصد دارید یکی از آنها را داشته باشید، باید به شدت وقف آموزش مداوم آنها باشید.
طرفداران- وفادار و صمیمی
- به راحتی در پناهگاه ها پیدا می شود
- هوشمند و آسان برای آموزش
- طول عمر خوب
- کمی در راه نیازهای نظافت
- با بچه های کوچک خوب رفتار کنید
- اغلب توسط صاحبخانه ها و شرکت های بیمه ممنوع است
- به طور مکرر مورد آزار و اذیت و بدرفتاری قرار می گیرد
- رانش قوی طعمه
- نیاز به آموزش مناسب دارد
- مستعد دیسپلازی مفصل ران و سایر بیماری ها
بنابراین ... آیا یکی بهتر از دیگری است؟
آمریکن بولداگ و پیت بول تریر آمریکایی بسیار شبیه به هم هستند، اما چند تفاوت اساسی با هم دارند. این تفاوتها برای اینکه بتوانیم ادعای جامعی مبنی بر اینکه یکی بهتر از دیگری است کافی نیست، اما این بدان معنا نیست که ممکن است یکی از آنها بهتر نباشد. موقعیت خاص شما نسبت به دیگری
واقعیت این است که به تقصیر کوچک خودشان، ترحم قربانیان تبعیض نژادی شده است . این می تواند داشتن یکی را دشوار کند، به خصوص اگر صاحب خانه خود نباشید. همچنین، اگر حیوانات خانگی دیگری در خانه دارید، بولداگ آمریکایی احتمالاً انتخاب بهتری نسبت به پیت بول است.
با این حال، با فرض اینکه آن را به خوبی آموزش دهید و اجتماعی کنید، هر دو نژاد می توانند حیوان خانگی خارق العاده ای بسازند برای شما و خانواده تان همچنین باید به خاطر داشته باشید که بسیاری از پناهگاههای حیوانات مملو از پیتبولها هستند، بنابراین میتوانید با پذیرش یکی از آنها واقعاً در زندگی یک سگ شگفتانگیز تفاوت ایجاد کنید.
صرف نظر از اینکه در نهایت کدام نژاد را دریافت می کنید، یک چیز وجود دارد که می توانیم با اطمینان کامل به شما بگوییم: اگر خیلی به آن نزدیک شوید، اراده صورتت را لیس بزن
اعتبار تصویر ویژه: Queven، Pixabay
فهرست